Dianę Maniak–Brzezińską witamy w finale drugi rok z rzędu! W 2021 roku Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych przyznała wyróżnienie dla Diany za pomysł: "Farmaceutyczny asystent seniora – wzornik medykamentów przyjmowanych przez pacjenta".

Z jakim pomysłem Diana dołącza do grona finalistów w tym roku?

Autorka: Diana Maniak-Brzezińska, Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy w Olsztynie; UWM Szkoła Zdrowia Publicznego

Pomysł finałowy: Podaruj uśmiech! Video - wierszyk dla seniora

Projekt oparty jest na wykorzystaniu technologii video w nawiązaniu interakcji między dziećmi w wieku żłobkowo-przedszkolnym a seniorami.

Dzieci z pomocą rodziców, opiekunów w żłobkach/przedszkolach nagrywałyby krótkie filmy, podczas których recytują krótkie wierszyki, piosenki, wyliczanki.

Z uzyskanego materiału można by utworzyć konkretne zbiory i wszystko umieścić na platformie internetowej dostępnej dla terapeutów w domach opieki, opiekunów osób starszych, pielęgniarek środowiskowych.

Filmy następnie byłyby odtwarzane osobom starszym. Można by w ramach terapii zajęciowej odwrócić rolę i to osoby starsze nagrywałyby dla najmłodszych kompozycje, których uczyły się w dzieciństwie.

Do powstania pomysłu przyczyniły się warunki, z którymi przyszło nam się zmierzyć w trakcie pandemii. Ograniczenie osobistego kontaktu rekompensowaliśmy wówczas za pośrednictwem kontaktów poprzez videorozmowy.

Mam wrażenie, że moi dziadkowie tylko czekali na chwilę, w której moglibyśmy się połączyć za pośrednictwem videokonwersacji i obserwować mojego syna i jego postępy w rozwoju, w tym rozwoju mowy i przygotowanych „występów”. Zbliżoną reakcję wywoływały nagrywane i wysyłane przez nas filmiki.

Zaobserwowałam, że moja babcia podczas tzw. „gorszych dni”, gdy wykazywała się zachowaniami pasywno-agresywnymi znacznie uspokajała się i wyciszała przy kontakcie z moim synem. Może wartoby sprawdzić to zjawisko z wykorzystaniem przedstawionego projektu?

Pomysł odnosi się głownie do problemu samotności wśród seniorów, braku możliwości nawiązania kontaktu, jego podtrzymania- szczególnie gdy nestor nie posiada rodziny.

U osób starszych z zaburzeniami świadomości o charakterze demencji/ otępienia jednym z objawów jest to, że mózg nie może nauczyć się nowego, czyli tego, co dzieje się w naszym życiu na bieżąco, a właściwie zapisać. Bardzo dobrze natomiast radzi sobie z wydarzeniami z przeszłości, nawet tymi z wczesnego dzieciństwa. Z chorymi możemy wówczas swobodnie rozmawiać o tym, co było kiedyś. Zaproponowane rozwiązanie pozwoliłby na maksymalne wykorzystanie tej możliwości i poprawę funkcjonowania poznawczego osób dotkniętych chorobą.

Pandemia dalej pozostawiła po sobie ślad w postaci ograniczeń w kontaktach osobistych. Uważam, że dzieci stanowią doskonały bufor dla ludzi starszych. Chociaż namiastka kontaktu z maluchami pozwala im na nowo cieszyć się życiem. Myślę, że każdy nawet najmniejszy gest, który wywoła uśmiech na twarzy seniora jest godny zainicjowania. Szczególnie mając na uwadze to, że wielu z nich ma coraz mniej powodów do radości. Projekt stanowi kolejny element terapeutyczny, który umożliwi poprawę samopoczucia i jakości życia. Pozwoliłby na udzielanie świadczenia seniorowi w miejscu jego zamieszkania.

Witamy w gronie finalistów siódmej polskiej edycji Konkursu Queen Silvia Nursing Award!

#QSNAPolska #QSNA2022